Berasan

Pas Minggu kemaghi tu Ndung Yung ke ghumah Mak Merin. Rencana ndak berasan. Tapi berhubung Mak Merin lum ade di ghumah tepakse nak nunggu kudai.

Padahal rasanan ni penting nian. Jadi Ndung Yung tinggal nunggu Mak Merin. Setelah ditunggu beberape aghi walhasil Mak Merin balik juge.

Pas lah ade dighumah tu Ndung Yung langsung berangkat. Pas nyampai rumah Mak Merin lame pule mangke nimbal.

"Yak ke mane ghumah ni? Ape tinggal sangkan ndik nimbal ni," kicik Ndung Yung bemime.

Lum lame tetangge ngicik base dalam dapur tulah dang bemasak. Jelah tu berkat kawan lame, langsung masuk Ndung Yung ni tadi.

Setelah masuk ngobrol, biase amen mak-mak lah ngobrol agak nyimpang dikit alias nyemun.

Lebih serunye awak lah nyemun bias pule, tuape amen same-same tuli. Sekicikan timbang bias.

Jadi singkat cerite, lah puasan ngobrol alias nyemun. Mulailah Ndung Yung ni bukak cerite alias ndak berasan.

Amen kate Ndung Yung ndik ndak bias-bias takut dengar jeme maluan. Jadi nimbal lah Mak Merin ni tadi berkat jangan bias-bias ngicik.

"Uy dengan ni lah tau aku ni tuli ndak bias ngicik tu," kicik Mak Merin.

"Yak maluan bung, dengar jeme pule," jawab Ndung Yung.

"Jadi ndak berasan ape kabah ke sini?" tanye Mak Merin.

"Jangan bias ige Bung,” Ndung Yung lah takutan.

"Kabah amen ndak berasan jangan ngah aku ame dikde ndak bias, aku ni tuli kabah tu tuli pule base kite ni same-same tuli," uji Mak Merin.