PAK Beluk dengan Merin bedalak lukak.
“Bapang Yung ape lukak kite nak lebaran ini,” kate Merin.
“Nah itulah bingung aku, mane nak beli baju baru, bayar fitrah,” kate Pak Beluk.
“Ade luka sebenarye, nebas kebun sawit kance aku, tapi agak murah,” kate Merin.
“Nah jadilah malah kite hajar, jak nide ada lukak,” kate pak Beluk.
“Aku pastikan kudai, juga duitnye baghape,” kate Merin.
Singkat cerite jadilah dua bekawan borong nebas kebun sawit kance Merin.
Empai anak pegi nebas, betemeu Yung.
“Puase Kabah Yung,” tanye Merin.
“Alhamdulihan pusae mang,” jawab Yung.
“Kalau mamang, puase nide,” tanye Yung.
“Aman makini masih puase, maklum mamang nak upahan nebas, kalau siang kele puase riang-riang,” jawab Merin.
“Luka mane pule puase riang-riang itu,” jawab Yung.
“Kele abis kabah buke, aku jelaskan,” jawab Merin sambil pegi nebas.
Sambil agak dide anjam Yung Pantit ngicik “Banyak moduk mamang tu, pasti dide puase. Udimlah aku lah keruan, puase model tu makan malam siang mang.